Leven in Lissabon
Paulo was nog een baby toen zijn ouders verhuisden van de Kaapverdische Eilanden naar Portugal. Als kind struinde hij door de straten van Lissabon in de bekende wijk Baixa. “Het leven in Lissabon was top,” vertelt de 48 jaar oude Paulo. “Ik groeide daar op en ging er naar school tot de derde klas. Na acht jaar vertrok mijn vader voor zijn werk naar Nederland en ook mijn moeder ging daar werken. Ik heb nog een tijdje bij mijn tante in Lissabon gewoond, maar uiteindelijk stapte ook ik in het vliegtuig. Natuurlijk moest ik me aanpassen aan een nieuw leven, maar ik vond dat niet zo lastig. Alleen de kou was écht wennen!”
Metselkoorts
Na de mavo ging Paulo op zoek naar een baan die bij hem paste: “Ik zag iemand metselwerk doen en dacht: ‘Dat wil ik ook’. Een kennis nam mij een paar keer mee naar zijn werk en daar beleefde ik veel plezier aan. En dus deed ik een cursus metselwerk, waarna ik meteen aan de slag kon bij een aannemer. Ik hoefde alleen alles neer te zetten. Goed kijken hoe het moest. Na een tijdje zeiden ze dat ik ook echt metselwerk mocht doen. Dat ging goed en dat zagen zij gelukkig ook! Uiteindelijk ben ik bij Klarenbeek uitgekomen, waar ik gevelwerk ben gaan doen.”
Nieuwe uitdagingen
Paulo vond zijn passie in zijn nieuwe baan. Hij werkte 17 jaar voor Klarenbeek! Helaas moest hij het bedrijf uiteindelijk door een faillissement verlaten. “Dat kwam door de crisis,” vertelt hij. “Ik vond een baan in de nieuwbouw, maar daar had ik het niet na
ar mijn zin. Het kwam neer op metselen, metselen en nog eens metselen. Meters maken. Ik wilde mijn oude baan terug. Toen zag ik op een dag een busje van Beercoo staan. Ik stapte er op af en vroeg of ze nog mensen zochten. Zo ben ik erin gerold! Bij Beercoo doe ik weer renovatie. Van alles en nog wat. Staal behandelen, metselen, kitten, impregneren, voegen uithakken. Het is veel gevarieerder dan bij de nieuwbouw. Bij deze baan heb je meer variatie maar je hebt er ook meer kennis voor nodig.”
Plezier en voldoening
De wekker van een gevelbehandelaar gaat elke ochtend weer vroeg af. Maar Paulo is altijd gemotiveerd om aan de slag te gaan. “Elke dag is anders,” vertelt hij. “Ik werk iedere keer op een andere locatie en ben veel buiten. Ik maak graag een praatje met bewoners. Dan vertel ik hoe ik de opdracht aanpak. Ook haal ik veel voldoening uit mijn werk. Als ik door Rotterdam loop met mijn vrouw of vrienden roep ik: ‘Kijk, daar heb ik gewerkt’, en ‘Kijk, dat heb ik gedaan’. Dan ben ik wel trots. Het fijne aan werken bij Beercoo is dat ik mijn ding kan doen en dat de werkdruk niet te hoog is. Ik krijg de ruimte om goed werk te leveren en dat zorgt weer voor een goed eindresultaat.”
Aan de zijlijn
En als het werk erop zit? Paulo is meteen enthousiast. “Ik ben trainer bij V.V. Smitshoek in Barendrecht! Ik coach de jongens Onder 19. Die houden me lekker bezig. Elke dinsdag en donderdag, na het werk, ga ik het veld op. Op zaterdag ben ik aan het coachen. Het gaat goed met het team! We staan in ieder geval niet onderaan,” lacht Paulo. “Het is echt een gezellige en positieve ploeg. Ze hebben plezier en dat is erg belangrijk. Voor mij is het een uitlaatklep, lekker ertussenuit. Het is mijn grootste hobby.”
