Menu
Dit is mijn moeders börek recept, een echt Turks gerecht. Het kan als snack, voorgerecht of als hapje bij de high tea gegeten worden, maar ook bij het ontbijt of als avondeten met soep. Het is een gerecht voor iedere dag. Er zijn heel veel verschillende soorten Börek. Zo kun je het onder andere maken met spinazie, feta kaas, gehakt of aardappel. Ik heb geen favoriet moment waarop ik het eet. Börek lust ik elk moment van de dag!”
– Blige
• 1 pak yufka deeg
• 500 gram rundergehakt
• 4 uien, gesnipperd
• 1 theelepel komijn
• 250 ml zonnebloemolie
• 1 zakje bakpoeder (16 gram)
• 25 gram roomboter
• 4 eieren
• 250 ml melk
• Gemalen rode en zwarte peper
• Zout
• Sesamzaadjes
Serveer de börek met een schaaltje kumquat en wat Turks fruit!
Ik ben opgegroeid en opgevoed met de wetenschap dat ik mijn huis niet zomaar rommelig kan achterlaten. Het moet netjes en opgeruimd zijn voordat ik van huis vertrek. Daarom sta ik dagelijks met de stofzuiger in mijn handen. Mijn dochter zegt dan welleens: ”Mam, waarom doe je dat altijd? Als het mooi weer is moet je gewoon je tas pakken, op een terrasje gaan zitten en een kopje koffie drinken. Even aan niets denken.’’ Dat vind ik best wel lastig, zo ben ik niet opgevoed. Aan de ene kant wil ik dolgraag die knop kunnen omdraaien, maar aan de andere kant blijft er iets aan me knagen. Ik heb wel tegen haar gezegd dat ik luister naar wat ze zegt. Het leven gaat snel en het is zo voorbij. Je kan er maar beter op tijd van genieten.
Ik ben vrij jong getrouwd. Op mijn 19e trouwde ik met mijn man. Al snel kwamen de kinderen, een zoon en een dochter. We hadden een eigen huis en veel verantwoordelijkheden. Ik ben nu nog steeds jong, maar ik heb al veel meegemaakt. Mijn dochter zegt daarom weleens tegen mij: ”Mama, laat de boel de boel, trek de deur achter je dicht en geniet. Vraag een vriendin of ze met je mee gaat of ga desnoods alleen. Pak lekker een terrasje of ga een stukje wandelen. Je hoeft niet altijd te koken of op te ruimen.” Ze had meteen een tafel gereserveerd in een restaurant. Mijn man en ik denken altijd ‘We moeten eerst heel lang sparen, en hier rekening mee houden en daar’, maar het leven is kort. Mijn dochter heeft dat goed in de gaten. Het zijn hele wijze woorden van haar. Ik ben ook erg trots op haar. Ze is net als een vriendin. Mijn dochter is echt alles voor mij.
Voorlopig wonen onze kinderen nog thuis. En volgens mij hebben ze ook nog geen plannen om binnenkort uit huis te gaan. Mama doet alles en papa betaalt alles, haha! Ze verdienen overigens ook hun eigen geld. Wij zeiden altijd ‘Oh dit is duur, dat is duur, maar zij denken gewoon ‘Ik vind het mooi, ik koop het gewoon van mijn eigen geld’. Dan hebben wij er niks over te zeggen, en dat doen we ook niet. Zelf ga ik er niet op die manier mee om. Als ik geld heb dan denk ik altijd: sparen en bewaren. Misschien voor een vakantie, misschien voor dit, misschien voor dat. Maar ja, wij hebben meer verantwoordelijkheden en zij hebben die nog niet. En dat is prima, laat ze daar nog maar even van genieten!
Ik heb mijn eigen cateringbedrijfje. Elke zaterdag en zondag verkoop ik mijn hapjes en maaltijden op de Swan Market. De ene keer staan we in Rotterdam of het Museumpark en de andere keer in Utrecht, Antwerpen of Tilburg. We komen overal. Vaak kom ik daar dezelfde mensen tegen. Veel van die mensen zijn daardoor nu kennissen geworden. Af en toe verzorg ik de catering voor bedrijven of verjaardagen. Het laatste jaar kreeg ik het wel erg druk, dus nu doe ik dat samen met mijn dochter. Zij helpt me met het bereiden van de gerechten en we staan samen op de markt. Zonder haar zou dat niet lukken. Ze spreekt erg goed Nederlands, ze is er beter in dan ik. Ik kan goed koken, zij kan goed verkopen. We maken veel lol samen.
Ik maak altijd heel veel eten, ook ’s avonds als ik voor mijn gezin kook. Dat zit gewoon in de Turkse cultuur. We koken niet alleen voor de familie, maar ook voor de buurvrouw, vrienden of kennissen. Iedereen mag ook altijd langskomen voor een kopje thee of koffie. Het maakt niet uit wie er komt, en vaak weet je ook niet wie er komt. We hebben amper telefonisch contact, maar bellen gewoon bij elkaar aan. Als vrienden of familieleden in de buurt zijn dan denken ze ‘Zou Bilge thuis zijn?’, en bellen ze even aan. Iedereen is altijd welkom. Dat is anders dan de Nederlandse cultuur.
”Bij mijn jubileum kreeg ik een snelkookpan cadeau, omdat ik zo graag kook.”
– Bilge, Schoonmaakster
Van Nederlandse kennissen hoor ik weleens dat hun ouders met de koektrommel langsgaan en dat ze allemaal één koekje mogen pakken. Dan gaat de koektrommel dicht en mag je niet meer eten. Bij veel Nederlandse gezinnen gaat het al lang niet meer zo. Maar ik moet er wel om lachen. Het is echt het tegenovergestelde van de Turkse cultuur. Als wij lekkere koekjes of gerechten hebben gemaakt, dan sporen we de ander juist aan om er nog meer te nemen. Bij ons in de cultuur vinden we weggooien zonde. We bewaren eten dat over is gewoon in de koelkast of geven het weg aan familie of buren. Het is een vriendelijk gebaar naar de mensen om je heen.
Dat koken mijn passie is, weten ook veel kennissen en vrienden. Daarom komen er soms mensen naar mij toe die graag willen leren koken. Ik heb al een aantal keer kook workshops gegeven. Die organiseer ik eens in de zoveel tijd zelf. Als het een klein clubje is, dan kan het gewoon bij mij thuis. Maar als het veel mensen zijn, dan kan ik ook bij iemand anders thuis de workshop geven. Ik heb er niet altijd tijd voor, hoor. Het komt natuurlijk naast mijn werk bij Beercoo, mijn cateringbedrijfje, mijn eigen huis en mijn man en kinderen. Mijn dochter is doktersassistent geworden. Momenteel werkt ze 3 dagen en dat worden er straks 5. Mijn zoon doet ICT. Hoewel ze dus ook steeds meer hun eigen weg gaan, ben ik nog altijd hun mama. Mijn gezin en werk staan voorop.
Tot mijn 19e heb in Turkije gewoond. In 1996 ben ik naar Nederland gekomen en ben ik met mijn man getrouwd. Mijn man is ook van Turkse komaf. Hij was al vanaf zijn 4e jaar hier. Zijn familie waren kennissen van mijn familie. Hij was op zoek naar een goed meisje om mee te trouwen. Toen zijn we gewoon een keer aan elkaar voorgesteld en vanaf dat moment was hij helemaal om, haha! Hij wilde heel graag met mij trouwen, maar ik studeerde toen nog. Ik had net mijn Lyceum, de Universiteit en een computercursus van 3 maanden afgerond. Dus ik zei ‘Nee ik ben nog jong, ik ga nog niet trouwen. Ik ga nog opleidingen volgen en ik word advocaat!’ Ik zag het al helemaal zitten. Maar toen ik nog een aantal keer met hem had afgesproken, was ook ik overtuigd. Binnen 6 maanden waren we getrouwd. En inmiddels zijn we alweer 22 jaar verder!
Sinds ruim een jaar heb ik de afspraak met mezelf gemaakt dat ik één keer per jaar alleen op vakantie ga. De eerste keer vond ik dat doodeng. Helemaal alleen. Maar het is goed om iets voor mezelf te doen en een keer alleen op pad te gaan. Afgelopen zomer ben ik voor de 2e keer in mijn eentje naar Istanboel afgereisd. Ik vind het nog steeds spannend, maar ik geniet ervan. En ik ben trots op mezelf dat ik dit durf en doe!
Bekijk ook de XL-pagina van Roberto!
Weg en Bos 51 – 53
2661 DL Bergschenhoek
Pompmolenlaan 19c
3447 GK Woerden
Wij zijn voornamelijk actief in de Randstad met vestigingen in Bergschenhoek en Woerden.
Met enthousiaste en goed opgeleide medewerkers gaan wij voor schone kantoren, hotels, scholen en wooncomplexen.
