Waar komt de naam Beercoo vandaan?
Patrick vertelt: “Toen ik nog op school zat, was ik in Bleiswijk al druk aan het klussen om wat centen te verdienen. In die tijd was ik veel aan het werk bij een boerderij waar van alles moest gebeuren. Daar noemden ze me al Beercoo. Ik weet nog dat ik daar eens beton gestort heb, om een grote brievenbus vast te zetten. In dat beton heb ik toen al de letters Beercoo getekend.”

Loodgietersbedrijf Beercoo?
“Na de LTS ben ik begonnen aan de opleiding Installatietechniek in Gouda. Nog voordat ik die opleiding afgemaakt had, had ik al visitekaartjes gemaakt. Dus zonder dat ik echt een bedrijf had eigenlijk.” Patrick vervolgt: “Ik heb toen even als loodgieter gewerkt. Dat was bij Adegeest & Vermeulen, maar ben toen de glazenwasserij ingerold. Dat was bij Cock Post van schoonmaakbedrijf Aqua uit Pijnacker. Die werkte in die tijd samen met Ben Quartel, die veel zeemwerk had op het veilingterrein in Bleiswijk. Ik wilde toen al graag voor mezelf werken. Ik hoefde geen baas. Wilde graag vrijheid. Zo zijn als die ‘vrije glazenwassers’. Het had voor mij ook ‘status’ om voor jezelf te werken.”

Zakenman, ondernemingsplan…
“Op een gegeven moment kreeg ik de kans om wat zeemwerk over te nemen in de Dorpstraat van Bleiswijk. Ik wilde werkelijk de stap nemen om een bedrijf te starten. In die tijd had je nog geen ‘papieren’ nodig om een glazenwas- of schoonmaakbedrijf te beginnen. Destijds ben ik met een ‘ondernemingsplan’, dat op 1 A4 paste, naar de bank gegaan voor een lening van 5.000 gulden. Ik had die lening nodig om een auto en ladders aan te schaffen, maar die lening kreeg ik niet! Op 20 oktober 1986 had ik voldoende geld gespaard. Ik ben toen naar de Kamer van Koophandel gegaan om Beercoo op te richten. Zakenmensen hadden in die tijd altijd een koffertje bij zich, dus die had ik ook bij me, niet dat er echt wat in zat hoor. Toen ik weer naar buiten stapte werd me gevraagd of ik een koffertje bij me had. Die was ik binnen namelijk vergeten. Tja, dat heb je als 21-jarige ‘zakenman’ …”

Volledig voor mezelf, scholier Vincent klust bij
“Het eerste halfjaar ben ik nog twee dagen in de week bij Ben Quartel blijven werken. Zo had ik nog een vast inkomen en een ziekenfondsverzekering. Na een half jaar ben ik volledig voor mezelf gaan werken. Ik kon een grote klus van een paar maanden gaan doen voor Kok & Zonen uit Gouda. De eerste jaren pakte ik echt van alles aan, vooral in de bouw. Ik haalde toen werk binnen door gewoon bouwketen af te lopen. Bij de opleveringsschoonmaak in de nieuwbouwwijk Boterdorp in Bergschenhoek kwam mijn broer Vincent, toen nog scholier, me voor het eerst helpen.”

Eerste vaste klanten voor schoonmaak kantoren
De eerste drie jaar heeft Patrick zonder personeel gewerkt. In die tijd verrichtte hij ook nog de nodige ‘vreemde’ klussen, zoals het slopen van badkamers. Dit was op een bepaald moment niet meer te combineren met de schoonmaak en glazenwasserij. Hij is toen met deze klussen gestopt. Op dat moment dienden zich ook de eerste klanten aan voor de schoonmaak van kantoren. De eerste was Vollebregt Heftrucks en ook Drukkerij NKB en Bijou Modern volgden. Vollebregt en Bijou Modern zijn nog steeds klant. Ook de eerste klant voor de schoonmaak van portieken werd verwelkomt. Dat was de Woningbouwvereniging in Berkel.

“Je kunt beter stoppen!”
In de begin periode deed Patrick’s vader de boekhouding. Na het overlijden van zijn vader bracht Patrick de boekhouding onder bij Balsma. Die heeft nog wel eens gezegd: “Patrick, je kunt beter stoppen. In loondienst kun je meer verdienen.” Voor Patrick was dat geen optie. Ik dacht: dat komt wel, het is een investering.

De schaduwkant van een eigen bedrijf
Niet alleen in financiële zin was de onderneming Beercoo een investering. Begin jaren negentig werkte Patrick ook op zaterdag en zondag door. Dag en nacht. “Beercoo was mijn kindje, dus stapte ik om 3.00 uur mijn bed uit om naar Combilo te gaan. Hierdoor heb ik veel van mijn kinderen gemist. Dat is toch wel de schaduwkant van mijn eigen bedrijf geweest.”
In die drukke jaren heeft Patrick (maar) één keer gedacht: Nu kap ik ermee. Patrick daarover: “Ik was weer om 3.00 of 4.00 uur aan het werk gegaan. En een klant begon te zeuren over een trapleuning, dat werd me haast teveel.” Waar doe ik het voor? Dacht ik toen.

Kan niet, kennen we niet!
Na deze korte dip zat er maar een ding op: doorgaan. Hard werken was geen probleem. Patrick bleef de uitdaging zien in klussen. Zo kwam de schoonmaak van een suikerbietenfabriek op zijn pad. “Dat had ik nog nooit gedaan. Maar dat maakte natuurlijk niet uit. Nee verkopen doen we niet! Kan niet kennen we niet! Met die instelling kwam ik er altijd wel uit. En dat probeer ik nu ook door te geven.”

Ontwikkeling van de laatste jaren
Er is de afgelopen jaren veel gebeurd. Patrick vertelt hierover het volgende: “De afgelopen pak ‘m beet 10 jaar is er veel veranderd op het vlak van automatisering en het inrichten van processen. Ook zijn er verschillende bedrijfsovernames geweest. Maar de belangrijkste ‘verandering’ is eigenlijk ons logo geweest, de Beercoo-smiley. Dit is echt ons DNA geworden. Ik vind het gewoon erg belangrijk dat mensen het naar hun zin hebben bij Beercoo. Wie goed doet, goed ontmoet. Mensen die het naar hun zin hebben, stralen dat uit. Ook bij onze klanten. Dat is ook wat het moet zijn. Beercoo moet een leuk bedrijf zijn voor medewerkers en natuurlijk ook voor onze klanten. Dat zijn nog steeds onze boterhammen. Gelukkig vinden de meeste klanten ons ook een leuk bedrijf. Ik hoor van collega’s regelmatig verhalen van klanten die dat naar hen bevestigen. Dat geeft me dan een trots gevoel. Van die loodgieter uit Bleiswijk naar een onderneming met 500 collega’s.”

Wat is de ambitie voor de toekomst?
“Op deze manier door. We zijn nu 30 jaar. Dan ben je volwassen, maar wel in de bloei van je leven. Zo zie ik dat ook voor ons bedrijf. We willen verder professionaliseren en uitdagingen aangaan. Op een leuke manier. Wat er gaandeweg op ons pad komt weet je nooit, het is net het leven”, besluit Patrick met een knipoog.